Iedereen heeft een innerlijke drive om een goed mens te zijn, een innerlijke beweging om vooruit te komen, om te willen groeien, plezier te hebben én een toegevoegde waarde te willen hebben. Elk mens heeft deze innerlijke motivatie. We denken vaak, of hebben geleerd (of wordt ons steeds voorgehouden), dat innerlijke motivatie met name wordt aangeraakt door geld (bonussen) of iets dat daarop lijkt. Maar dat is helemaal niet zo: wij willen, vanuit onszelf, datgene doen wat we echt het aller- allerleukste vinden. En laat nu wat we het aller- allerleukste vinden om te doen, ook hetgeen zijn wat we het allerbeste kunnen. En dat je dat gewoon overal kunt toepassen: in je werk, je relatie, je hobby’s, in alles.

Die innerlijke herinnering aan wie we eigenlijk zijn, is altijd aanwezig in onszelf. Het is altijd aanwezig in dat innerlijke kind dat we nog steeds zijn, dat altijd wel ergens is. Soms wat verstopt, maar altijd aanwezig. Het is dat innerlijke kind dat ons eraan herinnert dat we vooral willen spelen, leuke dingen willen doen, creatief willen zijn: helemaal onszelf. En het is dat innerlijke kind dat gewoon wil genieten, met soms ook gewoon helemaal niks te willen doen, een beetje in het gras liggen, naar wolken kijken heel hoog in de lucht, of naar torretjes, verstopt in het gras. Ons eigenlijke mensentempo ligt veel en veel lager, dan het tempo dat we nu vaak proberen vast te houden. 

Nu in deze tijd, is het nog belangrijker om jezelf te kunnen zijn. Nu alles aan het veranderen is, in de wereld en nog veel meer in onszelf, kunnen we eigenlijk alleen nog maar onszelf zijn. Vooral nu, kan het fijn zijn om de verbinding met jezelf weer te her-ontdekken. Om weer te voelen wie jij ten diepste BENT. Vooral in verbinding met jezelf, en daarmee ook in verbinding met anderen. Om weer even te voelen waar het over gaat in JOUW leven. Zonder alle maskers die we gewend zijn te dragen, zonder alle overtuigingen, dogma’s, restricties, helemaal zoals jij. Want dat jij nodig bent hier op Aarde, dat is overduidelijk. Anders was je hier echt niet geweest.

Sinds 21 december 2021 zijn we daadwerkelijk een nieuwe tijd ingegaan: het Aquariustijdperk. En deze tijd gaat over het heruitvinden van wie nu eigenlijk zijn. Want ons innerlijk kind weet feilloos waar we plezier aan beleven, wat we eigenlijk alleen maar zouden willen doen. En om het wat tastbaarder te maken: hoe we plezier willen maken, hoe we ons geld willen verdienen, wie we willen zijn. Zoals vaker in ons leven het geval is, we worden vaak geconfronteerd met extreme situaties, die ons helpen onze keus te maken: wat willen we nu eigenlijk. De periode waarin we nu zitten, die van de beperkende maatregelen, het beperkende sociale verkeer helpt ons daarbij. Want onze oude maatschappij was op. Dat systeem voldeed niet meer aan wie eigenlijk willen zijn.

Dankbaarheid. Onze geschiedenis voor 21 december 2020 heeft absoluut zijn waarde gehad. We hebben mogen ontdekken hoe het is om te leven in een met name patriarchale samenleving, waarin vooral mannelijke energie de boventoon voerde (Naar voren! En snel!). We hebben geweten hoe we geld voor ons kunnen laten werken en ook vooral hoe we het liever niet willen gebruiken. De periode voor december 2020 was er ook één waarin we hebben geleefd en gespeeld met manipulatie, onderdrukking, macht en status. En we hebben ontdekt hoe dat vooral niet werkte voor ons als maatschappij, als systeem. Wellicht wel voor enkele individuen, maar absoluut niet voor ons als collectief. En daarmee ook niet voor ons, als individu.

Wat willen we wel: welke keuzes maken we? En nu, vanaf 21 december 2020, gaan we een nieuwe fase in, die van het ontdekken hoe we het dan wél willen. Er is steeds meer vrouwelijke energie aanwezig op deze planeet en deze is haar plek aan het zoeken, in balans met het mannelijke. Want we hebben het allebei nodig. Vrouwelijke energie om te weten en te voelen om de inhoud en richting te ontdekken. En mannelijke energie om vervolgens de juiste stappen te bepalen.

Stel dat we nu collectief zien wat we individueel nog mogen opruimen? Stel, dat het inderdaad zo is, dat we als mensheid aan het leren zijn om de ideale mens te zijn die we mogen zijn. Om balans te vinden in alles wie we zijn: onze mooie kanten én onze schaduwkanten. En stel, dat we in sommige individuen en situaties gespiegeld zien dat er in ieder van ons lichte en leuke dingen aanwezig zijn, en ook donkere dingen, en dat een ander, of een situatie, ze gewoon laat zien?

Dat zou betekenen dat we in onszelf naar binnen gaan, om te kijken welke ‘donkere’ dingen we in onszelf hebben zitten. Om te onderzoeken welke schaduwkanten wijzelf hebben? Dat zou betekenen dat we los kunnen laten van ‘zij’ en ‘wij’, omdat we dan inzien dat ‘zij’ alleen maar laten zien wat er in ‘wij’ nog aanwezig is. Dat zou ook betekenen dat er in één keer heel veel emotie weg zal gaan, omdat je de ander ineens begrijpt. Dat je ineens inziet wat hij of zij aan het doen is.

Dan zou je zomaar eens liefde kunnen voelen voor de ander, misschien wel dankbaarheid; dat zij laten zien wat er wellicht ook in jou aanwezig is. En dan zou je je zomaar ineens kunnen concentreren op het terugbrengen van balans en liefde in je eigen leven. En het belangrijkste is: dan zou je het drama in, en ook om je heen, los kunnen laten.

Laat los wat je niet meer wilt zien en focus je op wat je wel wilt zien. Het is ontzettend spannend om datgene los te laten, waar je bang voor bent. Want wat gebeurt er wanneer je iets niet meer ziet, waar is dan je controle erover? Als ouders en leerkrachten weten we dat wanneer je een bepaald gedrag niet meer wilt, je dit gedrag gewoon moet negeren, geen aandacht aan schenken: dus geen energie moet geven. Want aandacht laat iets groeien; ook negatieve aandacht. Dit betekent dat hoe langer we bezig zijn met datgene waar we bang voor zijn, we tegelijkertijd datgene waar we bang voor zijn, aan het creëren zijn. Laat dus los, wat je los kan laten. En bemerk na een tijdje, dat datgene waar je bang voor was, er helemaal niet meer is. Simpelweg, omdat jij er geen energie meer naartoe hebt gestuurd. Dat vergt vertrouwen en overgave. Maar het werkt zo, elke keer weer. Voor iedereen, altijd.

We zijn vergeten dat het universum voor ons zorgt. Wij zijn opgegroeid, geschoold in een systeem en werken in een systeem. En dat huidige systeem is niet een weergave van onze Bron, onze Oorsprong. Dat vergeten we weleens. Sommigen vinden het ook heel lastig om deze omschakeling te maken, want hoe kan het dan dat onze maatschappij zoveel invloed heeft op onszelf, terwijl je er eigenlijk geen onderdeel van bent?

Het universum zorgt voor ons, en de wijze hoe ons universum werkt is altijd sterker dan het zwartste scenario of de zwartste energie. De wijze van het universum ‘wint’ altijd, omdat de basis Liefde is. Liefde wint altijd, de natuur wint altijd. Laat de energie dus stromen naar waar jij wilt dat het heen gaat, zodat datgene wat jij wilt groeit door jouw aandacht, jouw energie.

Intentie is jouw belangrijkste instrument. Ons belangrijkste gereedschap in ons nieuwe tijdperk, het Aquariustijdperk is INTENTIE. Het creëren van onze nieuwe wereld vanuit intentie, vanuit ons hartsverlangen. Vanuit ons hart, van wat wij het allerliefste willen. Want aandacht laat dingen groeien en intentie transformeert. Hoe onwaarschijnlijk dat ook klinkt. Probeer het maar eens. In deze tijd gaan wij daar als mensen, ervaring mee opdoen.

Eigenlijk omdat er geen andere weg meer is. Waarschijnlijk heb je het al gemerkt, dat sommige ‘oude’ manieren of oplossingen niet meer werken. Dat soms ‘oude’ apparaten of applicaties het ineens niet meer doen. Dat komt omdat ze niet meer afgestemd zijn op wie jij eigenlijk wilt zijn. Wanneer je jouw ‘wijze van werken’ weer hebt afgestemd op wie jij wél bent, zal je ineens weer resultaat hebben.

Al met al een hele spannende tijd, waarin we vooral heel veel oude trauma’s aan het oplossen zijn. In het collectief en ook in onszelf.